Dubai (1)

U bent gewaarschuwd. Het volgende bericht kan elementen van jaloersmakende aard bevatten.

Mijn man is de afgelopen maanden voor zijn werk bijna continu in Dubai en/of Abu Dhabi geweest. Onlangs had hij daar een verblijf van bijna 4 weken aaneen en kwam hij tussendoor niet naar huis. Ik ging naar hem. Zonder kinderen (Whoohoo!! Zomaar even tijd met z'n tweetjes!) Het was een kort verblijf, 4 dagen. Maar het voelde als wéken weg, zoveel deden we.

Dag 1
Na een flinke vertraging landde ik midden in de nacht op het vliegveld van Dubai, waar mijn echtgenoot temidden van de chaos op mij stond te wachten. Publieke uitingen van affectie zijn verboden in Dubai, dus we zwaaiden liefdevol naar elkaar en toen zochten we een taxi.

Ons hotel lag in Sharjah, nog best een eind buiten Dubai zelf. Een dolle taxirit bracht ons erheen. Voor vertrek had ik al diverse waarschuwingen gelezen over het Dubaise verkeer en die zijn zeker niet overdreven. Ze rijden er als idioten. Veel te hard en vooral zonder enige vorm van anticiperen. Wij zien van mijlen ver al dat er van rechts een auto wil invoegen, maar de Dubaise taxichauffeur blijft in zo'n geval stug rechts rijden, geeft nog wat extra gas bij en begint vervolgens als een woest te toeteren als het op een bijna-botsing uitdraait. Men haalt zowel links als rechts in als het zo uit komt, voegt op het allerlaatste moment nog even in of uit en dat gaat niet in een vloeiende lijn. En als degene vóór je voor jouw gevoel te langzaam rijdt, dan ga ja gewoon óp die bumper zitten en lichtsignalen geven. Ook met een constante snelheid rijden is kennelijk een hele opgave, het is telkens gas geven, remmen, gas geven, remmen... Tsja. Afijn, ik was blij dat we heelhuids in het hotel aan kwamen.

Uitzicht vanuit onze hotelkamer: een heel andere wereld

Na een heerlijk ontbijt-op-bed vertrokken we die dag richting de Dubai Mall. De Mall is het grootste winkelcentrum ter wereld (als er tenminste verderop niet een nog grotere gebouwd is inmiddels, dat gaat daar heel snel). We keken onze ogen uit. Niet alleen is het héél groot, maar ik heb ook zelden zoveel luxe winkels bij elkaar gezien. Echt elke beroemde designer ter wereld heeft daar een winkel. Chanel, Dior, Gucci, Prada, Alexander McQueen... Noem het op en het zit er. En de grap is dat ze bijna overal ook nog een kinder-versie van hebben. De Baby Dior bijvoorbeeld. Of de Armani Kids. En te zien aan de hoeveelheid van dergelijke winkels en mensen die er met tasjes in de hand weer uit komen is er ook echt een markt voor.

Zomaar wat winkels: de Gucci Kids, Louis Vuitton, sieraden van De Beers en Versace en een prachtige jurk in de etalage van Elie Saab

Verder zijn er een aantal grote speelgoedwinkels (o.a. Hamley's uit Londen heeft er een vestiging) en ook beroemde warenhuizen als Bloomingdales en Galeries Lafayette zijn vertegenwoordigd. Affijn, u snapt het inmiddels wel: alles wat enigszins naam heeft zit er. Ook gewoon H&M en Zara trouwens. Maar dat is zo gewoontjes...

Het Fashion District met de echt grote namen als Dior en Chanel. Aan het plafond hangen duizenden kleine vlindertjes; Een van de fonteinen in het winkelcentrum; Dior Kids; 'Zomaar' een lamp bij de Gold Souk in het winkelcentrum.

In het winkelcentrum zitten naast de enorme hoeveelheid winkels en restaurants ook een ijsbaan (Olympisch formaat) en een heel groot aquarium (met het grootste glazen paneel ter wereld en ik meen dat ie ook qua waterinhoud het grootst is). Niet alleen het glas is groot, maar ook de vissen: ik heb nog nooit zúlke grote haaien van zó dichtbij gezien. Je kunt ook nog met een tunnel door het aquarium lopen én er is een water-dierentuin. Dus daar zijn we ook een tijdje zoet mee geweest.

Daarna deden we nóg een rondje langs de winkels. En ik weet zeker dat we nog steeds niet alles gezien hebben. We zijn eigenlijk nergens daadwerkelijk IN geweest, want de keuze is zo overwhelming, dat je niet weet waar te moeten beginnen. Bovendien is het meeste ook vér boven budget. Maar met mensen kijken vermaakten we ons meer dan kostelijk. Zo is het bijvoorbeeld erg grappig om een volledig in abbaya geklede vrouw de Victoria's Secret in te zien gaan en daar bewonderend met een minuscule roze kanten bh te zien wapperen. Of diezelfde mensen Chanel of Dior te zien verlaten met armen vol tassen, alsof het niets is. Ook schoenen zijn big business, aangezien die onder de abbaya uit steken en dus het enige zijn waar je voor de buitenwereld mee kunt pronken (op je Lamborghini of Range Rover na dan). Dus de winkels in het 'shoe district' hadden flink wat aanloop (Prada! Manolo Blahnik! Christian Louboutin! Jimmy Choo! *kwijlt*).

Burj Khalifa; de brug van de Mall naar de de Souk aan de overkant; bij de Souk zijn allemaal restaurantjes waar je heerlijk kunt eten en een fantastisch uitzicht hebt

Buiten de Mall bevinden zich ook nog een paar attracties. Er is een overdekte souk, dat een beetje in oude stijl nagebouwd is. Jammer dat het wel een hoog Efteling-Fata Morgana-gehalte heeft.
Hoogtepunt is letterlijk het hoogste gebouw ter wereld, de Burj Khalifa. De Burj Khalifa is groot. Heel groot. Maar liefst 828 meter hoog is ie. Eigenlijk besef je niet eens hóe groot hij is, tot je ergens halverwege opeens wolken ziet langs komen. Of tot je een foto probeert te maken en je hem er gewoon niet in zijn geheel op krijgt, alleen maar in de panorama-stand. Helaas konden we er niet in, de kaartjes waren uitverkocht. Maar vanaf de grond is hij ook al heel indrukwekkend. 's Avonds is hij dan ook nog eens verlicht met twinkelende lampjes, ook heel spectaculair.

Aan de voet van de Burj Khalifa is een hele grote vijver met daarin een enorme fontein. Deze fontein spuit in verschillende patronen, op muziek, en met een complete lichtshow. Hij kan tot 150 meter hoog spuiten en dat is een waar spektakel. Compleet over the top, net zoals zoveel in Dubai. Toen wij er aan kwamen, waren we net op tijd voor de eerste fontein-show van de avond. Op Pavarotti die 'Nessun Dorma' zingt. Kan het theatraler? We keken onze ogen uit.

Inmiddels was het weer tijd voor het avondeten en dat deden we bij Dean en DeLuca (ja, die uit New York). Met uitzicht op de Burj Khalifa én de fonteinen, die elk half uur een andere show vertoonden. Wat een genot! Het eten was erg lekker. Ik koos een selectie aan mezze, allemaal lekkere hapjes. En at een heerlijk romig linzensoepje. Smullen! En natuurlijk weer een mocktail erbij. WJ had een soort pie, die ook heerlijk smaakte.

Een selectie van sapjes en hapjes die wij her en der aten: een genot!

Het eten in Dubai is internationaal-met-een-oosters tintje te noemen. Echte fusion. Zo'n 20% van de bevolking komt namelijk maar uit de Emiraten, de rest is 'import'. Heel veel Indiërs en Pakistani, veel mensen uit Thailand en omstreken, en heel veel expats, vooral uit Engeland. Dat maakt de keuken tot een leuke, verbazingwekkend milde mengelmoes. Ik vond het allemaal erg smakelijk (en vond bij thuiskomst ons eten maar wat gewoontjes, dus ik heb ineens de onhebbelijke gewoonte ontwikkeld om overal munt en komijnpoeder doorheen te gooien. Het liefst met kikkererwten erbij.).

Na het eten hebben nóg maar een rondje winkelcentrum gedaan, op vrijdag is het winkelcentrum tot 00.00 u open. En tot onze verbazing werd het alleen maar drukker en drukker, naar mate het later werd. Tegen elven kon je er over de hoofden lopen. We namen de taxi terug naar het hotel en ploften uitgeput in slaap. Op naar dag 2...