woensdag 13 februari 2013

Wikkeljurk Vogue

Lang, lang geleden kocht ik een patroon van Vogue. In eerste instantie zou ik daar mijn trouwjurk van maken, maar dat ging niet door*. Nou ja, het trouwen wel, maar de jurk niet. Een ruim jaar later kocht ik een prachtige stof in de uitverkoop en daar zou ik dan alsnog die Vogue-jurk van maken. Maar ook dat gebeurde niet.

Eind vorig jaar deed ik nog eens een poging. Ik ging voortvarend van start en vorderde tot aan de mouwen. Eigenlijk wilde ik de jurk met kerst aan, maar dat kwam er niet van. In januari kwamen de mouwen erin en toen stagneerde de boel. Want ergens stond het ding me tegen. Ik pimpte hem nog wel een beetje met een blauw kantje langs de randen, maar toch... iéts stoorde me eraan. Elke keer als ik de jurk zag was ik plotsklaps terug in 1978 en was ik mijn moeder. En hoewel ik dol op mijn moeder ben, was dat nou niet direct het beeld dat ik nastreefde met mijn jurk. Maar goed, zo hangend op de paspop werd het ook niet beter.

Dit weekend trok ik de stoute schoenen nog eens aan en hakte ik een flink eind van de jurk. Zeker 20 centimeter ging eraf, als het niet meer was. Nog was ik niet overtuigd. Maar net trok ik hem aan met een goede panty eronder en eens niet die eeuwige hoge laarzen en eigenlijk... valt het resultaat me nog niet eens tegen.
Nu alleen nog de juiste weersomstandigheden (die geen dikke wollen trui en skisokken vereisen).



*Overigens kwam ik er al doende uit dat ik toch gewoon in een 38 pas, en geen 46 nodig had, zoals ik dacht in mijn eerdere post. Iets met een achterpand dat dubbel geknipt moest worden en niet enkel... En ik ben niet eens blond.

3 opmerkingen: