Een veiligheidsvestje voor Thijs

Wij gaan trouwen. Eindelijk. WJ had mij vorig jaar al gevraagd, ik heb direct 'ja' gezegd, maar het kwam maar niet van het prikken van een datum. Vorige week hebben we de knoop eindelijk doorgehakt: 19 oktober gaat het worden. Hoera!
Ik heb mij voorgenomen om mijn eigen jurk te maken. Uit kostenoverwegingen, maar voornamelijk omdat dat me wel leuk en bijzonder leek. Maar ja, zo bedreven ben ik nou ook nog niet. Kinderkleertjes zijn tot daar aan toe, maar voor mezelf...? Dus ik moet als de bliksem meters gaan maken!

Ik heb nog een aardig stapeltje stoffen liggen, wat patronen en ook nog wat ideeen in mijn hoofd. Dus aan de slag dan maar...

Een tijdje geleden begon Thijs opeens over carnaval. Je kan er maar beter vroeg bij zijn he. Hij zou dan zo graag bouwvakker zijn, met een echt veiligheidsvestje. In al mijn overmoed heb ik geroepen dat ik dat dan wel zelf zou maken. Nou bleef Thijs zeuren over het vestje, dus ben ik maar vast aan de slag gegaan, leek me weer een mooie oefenening, ook in het gebruik van de lockmachine. Want daar weet ik nog veel te weinig van.
Eerst wat reflectieband gekocht en een hele goedkope oranje stof, gekocht bij mijn nieuwe walhalla: Van der Lee in Hilversum. Toen heb ik een brandweerpak van Thijs erbij gepakt en ben ik gewoon uit de losse hand een patroon gaan tekenen. Heb er zelfs beleg en alles bij gemaakt. Omdat het een oefening was voor het 'echte werk', heb ik enorm veel moeite in de voorbereiding gestoken: alles doorgeslagen en netjes gelockt.
Het ging allemaal erg voorspoedig. Het locken ging boven verwachting goed, maar een paar kleine missertjes. Toen alles genaaid en in minder dan een dag tijd had Thijs zijn vestje. Hij was er zo blij mee, dat hij hem op ons uitje naar de dierentuin de hele dag heeft aangehad:

En nu dan door met het volgende project: de trouwjurk. Ik heb het patroon binnen, de stof (een champagnekleurige taftzijde) en de stof voor de voering. En dan ook nog eens alles in een andere kleur, voor een proefversie die ik eerst ga maken. Vanochtend begonnen met het uitknippen van de patroondelen en nu moet ik met de stof beginnen, brrr. Op een of andere manier vind ik het veel enger om iets voor mezelf te maken, dus het kost me wat meer moeite om ermee aan de slag te gaan. To be continued dus...