maandag 30 december 2013

Het jaar uit met een knaller: de Wiksten Tova Top!

De Wiksten Tova Top heeft bijna geen inleiding meer nodig. Google er maar eens op. De halve wereld maakte er al een. En nu ik dat ook deed, snap ik waarom. Wow. Hij was geweldig leuk om te maken en staat ook nog eens heel leuk. Ik ben er heel blij mee!

Ik kocht het patroon in de Etsy-shop van Wiksten. Ik ben dol op die pdf-patronen: je hebt ze meteen in huis en doordat je het zelf keer op keer kunt printen, kun je de juiste maat zo uitknippen en hoef je niet aan de slag met het overtrekken van onduidelijke raderbladen. Bovendien heb je zo ook veel stevigere patroondelen. 

Het werken in inches (en dan vooral die 3/8, 1/3, etc) vergt wel enig omrekenwerk (maar daar heb je dan weer handige appjes voor). Gelukkig heb ik ook een meetlint met inchverdeling en staat op de steekplaat van mijn naaimachine ook het een en ander. 

Het patroon is inclusief een heel kleine naadtoeslag (3/8 inch, zo ongeveer de breedte van je naaimachinevoetje). Dat leek me van tevoren lastig, als in: geen ruimte voor missers. Maar in de praktijk werkte het erg fijn. Ik vond de bijgeleverde beschrijving heel duidelijk, ze vermeldden zelfs naar welke kant je de naadtoeslagen moet strijken en zo. Een kind kan de was doen! (Deden ze dat maar...)


Ik knipte in eerste instantie een M, hing de patroondelen tegen de paspop en besloot dat het toch een L moest worden. Toen ik de stof eenmaal in L had geknipt (of beter gerold, ik deed dat voor het eerst volledig met het rolmes - wow, wat ging dat soepel!), bleek dat een M ook ruimschoots voldoende was geweest. Ik kon helaas niet alles aanpassen (een gat kleiner knippen gaat helaas niet), maar de zijkanten nam ik aan beide kanten zeker 3 cm in. De volgende keer wordt het dus meteen een M. Of misschien zelfs wel een S...


Op internet waarschuwde iedereen dat het inzetten van de yoke (iemand enig idee wat het Nederlandse woord daarvoor is? - pas?) geen sinecure was. Maar op een of andere manier ging dat zonder een centje pijn.
Ik had al gezien dat de blouse behoorlijk open valt. Omdat mijn stof van binnen niet zo mooi is, voerde ik de yoke. Niet met ingewikkelde kunstgrepen, maar gewoon door de stof dubbel te nemen.


Ik heb zelden een project gemaakt wat zó soepel ging. Ik heb niet één keer gemopperd, heb niet één draadje los hoeven tornen, heb me geen enkele keer afgevraagd wat ze in vredesnaam bedoelden. En toen ik in de spiegel keek, bleek het ook nog aardig te staan. Er gaan er dus nog veel meer volgen! 

(Excuses voor de rare kleuren van de foto's. Om 6 uur 's avonds wil het niet meer zo, bij kunstlicht. De echte kleur lijkt nog het meest op de eerste foto, waar alleen het stukje stof op staat.)



5 opmerkingen:

  1. Hij is fantastisch leuk! Iets om te onthouden! Liefs Marcella

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Laat je moeder het opgezocht hebben, yoke is juk ( tussen twee ossen in, die de kar trekken).En wat ik denk is dat het in dit geval neerkomt op een "tussenstuk". Wie het beter weet mag me corrigeren!!!
    Trouwens het staat je erg leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk zo'n succesverhaal..... Ik zou er bijna ook aan gaan beginnen, maar ik mag nog niet van mijzelf. Eerst even een paar andere zaken. Heb een geweldig 2014 met alle gods met man, kinders en moeder

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goeds natuurlijk, het toetsenbord van een ipad blijft behelpen....., @

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Niet mopperen tijdens het naaien; dat moet idd een goed patroon zijn! Een yoke noem je in het nl ook wel een pas.

    BeantwoordenVerwijderen