Meer geknutsel en gefrutsel

Nu de school weer begonnen is, begin ik langzaam weer wat meer tijd te krijgen. En door het strakkere ritme voel ik me stukken beter. Ben ook weer begonnen met hardlopen en heb wat meer energie. Dat uit zich in allerlei projectjes.

En nou nog in de was...

Een tijdje terug is de rits van Thijs z'n jas stuk gegaan. De jas zelf is verder nog prima, dus ik dacht eens te proberen om de rits te vervangen. Dat had ik nog nooit gedaan, dus ik vond het best spannend. Bij het uithalen van de rits bleek de jas best ingewikkeld in elkaar te zitten met allerlei flappen en toestanden, maar gelukkig lukte het na enig geworstel goed om de oude rits eruit te halen en de nieuwe erin te zetten. Mijn naaimachine had het er wel wat moeilijk mee, die heeft het niet zo op stugge stoffen en dikke stukken. Maar goed, dat in beschouwing genomen vind ik het best een geslaagde actie.

Ik merk wel dat ik, nu ik steeds meer doe, eigenlijk niet meer genoeg heb aan mijn eigen naaimachine. Het is een instapmodel van Toyota, echt heel basic. Niet dat ie het niet doet, voor simpele dingen werkt ie best, maar ik geloof dat mijn eisenpakket een beetje gegroeid is. Zo vind ik het steeds irritanter dat ik de steeklengte en breedte niet kan instellen, dat de machine zo'n moeite heeft met dikke/stugge stoffen, dat hij geen boventransport heeft, geen volautomatische knoopsgaten, etc. etc. etc. Ook doet ie regelmatig vreemde dingen met mijn onderdraad, waar ik dan vaak pas achter kom als ik het stuk af heb. Maar goed, aangezien mijn groene vingers nog steeds geen geldboom hebben kunnen laten wortelschieten in de tuin moet ik het maar even met deze machine blijven doen... Heb natuurlijk al wel research gedaan op internet en zitten kwijlen bij onder andere een Pfaff Expression 3.0. Maar goed, dat is wayyyyy out of my league... Nou ja, dromen mag toch?

Nog een stukje door en dan nog 4 dezelfde...

Ondertussen ben ik ook weer aan het haken geslagen. Ik was laatst met mijn moeder in de Bijenkorf in Amsterdam en we hebben ons daar lopen vergapen aan al die leuke haaksels van Anne Claire Petit en andere leuke gehaakte kinderkameraccessoires. Mijn vingers begonnen direct te jeuken, want in plaats van 'hebben!' denk ik dan meestal 'maken!'. Zo stond er ook een leuk gehaakt opbergmandje. Gewoon 5 rechte lappen aan elkaar. Nou heeft Thijs natuurlijk net een nieuwe kamer, waarvoor hij binnenkort een nieuwe quilt krijgt, gemaakt door mijn moeder. En daarmee gaat het hele kleurenschema op de schop. Van felle kleurtjes als oranje, groen en turquoise gaat het naar een wat stemmiger donkerblauw, beige, wit en rood. Een wat nautischer thema, zeg maar. Ook klaagt meneertje altijd dat ik nooit wat voor hem maak, maar altijd voor Floortje (tja, haken wordt toch al gauw iets bloemerigs of frutseligs). Dus de keus was snel gemaakt: ik ga van die opbergmandjes haken voor Thijs, in stoere kleuren.
Ik moest alleen nog wel leren wat regelmatiger en strakker te haken, want het oogde toch vaak wel wat rommelig. Gaten erin en gewoon niet mooi regelmatig. Dus een kleinere naald erbij gepakt, de draad wat strakker aangetrokken en aan de slag gegaan. Ik heb inmiddels helemaal de slag te pakken. Het schiet nog niet erg op, er gaan toch best veel steken in zo'n lap, maar ik ben aardig op weg inmiddels.