Schijnt de zon ook weer eens... is het nog niet goed

Door de interne verhuizing van vorige week, is Thijs op een kamer terecht gekomen waar nog geen gordijnen hingen. Wel 3 beige vouwgordijnen, die voldeden altijd prima. Maar tot nu toe sliep er niemand in die kamer. En nu is daar onze eigen prins op de erwt. En die klaagde over 'te licht'.
De mooiste oplossing zou zijn om een verduisterend gordijn te maken. Maar aangezien de kamer ruim 5 meter breed is en 2,60 hoog, is dat niet iets dat je 'even' doet. Ik heb berekend dat daar bijna 20 meter stof voor nodig is...

Ik zou ik niet zijn als ik een creatieve noodoplossing had bedacht. In mijn stoffenla lag nog een lap donkerblauwe stof. Mijn moeder had nog een lap turquoise stof. En zo ontstond het idee om de bestaande vouwgordijnen te voeren.

Natuurlijk was het plan niet zo makkelijk uit te voeren als aanvankelijk leek. Want geen enkele lap was groot genoeg om een heel vouwgordijn mee te voeren. En ik vond het toch wel leuk als het er van de buitenkant ook nog een beetje uit zou zien. Na lang rekenen kwam ik op een mooie verdeling van 2/3 turquoise en 1/3 donkerblauw.

Dus vandaag maar aan de slag gegaan. Eerst de gordijnen eraf gehaald en toen begonnen met spelden. Best lastig nog, om alles er recht op te krijgen en ervoor te zorgen dat de ophaalkoorden niet meegestikt werden. Het was een aardig gepriegel, maar uiteindelijk waren alledrie de gordijnen klaar na een middagje hard werken.

Het originele vouwgordijn

De lap erop vóór het spelden

Het eindresultaat

Moeders blij, kind blij. Totdat meneer naar bed ging en de zon het waagde om te gaan schijnen, precies lángs de vouwgordijnen... "Mamaaaaaaa, ik kan niet slapen door het licht!"

En nu gaan we dus vrolijk op zoek naar een betaalbare verduisterende stof om een mooi gordijn mee te maken. Ach, het houdt me van de straat he...